آب آب کـر مویوں ٻَچڑا فارسیاں گھر ڳالے
آپ ٻُݙدی ویندی،ٻِنہاں کُوں مَتیں ݙیوے
آ پَرائی کُتی چَک پا وَنڄ ـ
آپ کُلڄی،ویہڑے تے ݙوہ
آپ کُوں آپ سُنڄاݨ،تاݨی ڈھیر نہ تاݨ ـ
آپ ڳلیوں،نال ججماناں کُوں وی ڳلوئی
آپ مَـریسی،مارݨ نہ ݙیسی
آپ من٘جھوں ننگی، جگ جہان تُوں چنگی
آپ نہ جوگی ڳوانڈھ ولاوے
آپݨا ݙھݙھ کھولاں ،آپ ننگی تِھیواں
آپݨا کَچھ ءِچ، پرایا ہَتھ ءِچ
آپݨا مَـریسی،چھاں تے سٹیسی
آپݨی ارُوڑی تے کُتا وی شیر ہوندے
آپݨی کُکِڑ چنڳی ہووے تاں پرائے گھـر آنے نہ لہاوے
آپݨی کِیتی آپݨے اڳُوں آندی اے
تاریاں کُوں ٻالھیاں نئیں بُھلدیاں
تاڑی ݙُوہَتھِـڑ وَڄدی اے
تَسا پاݨی منگے،ماشکی مَشَک ٹنگے
تروپے دے ݙا نہ آوے،ویہترݨ دا قابِل اے
ترِیہہ پُتر،چالھی پوترے،اَڄاں وی بابا گھاہ کھوترے
تَسبی کَچھ اِچ،کاتی ہَتھ اِچ
تلوار دا پَھٹ مِل ویندےٗ،زبان دا پھٹ نئیں مِلدا
تَلی تے گِھن تے ڳَلی تے کھا
تَند نئیں وِڳڑی،تاݨی وِڳڑی اے
تَوَکّل دے ٻیڑے پار
لوک دی لوک ڄاݨے،دائی تُوں بُھن داݨے
تُوں ڄیہڑے سکول پَڑھیٗں،اساں اوندیاں سِلھاں ڈھویٗن
تُوں نئیں ٻُلیندا،تیݙا سائیں ٻُلیندےٗ
تُوں وی راݨی،میں وی راݨی،کون بَھریسی گھر دا پاݨی
تیݙے پِیٹھے دا کیا چھاݨن
تُہاݙے تھئے ہاسے، غریباں دے بَھنے پاسے
تیݙے جِن سیاݨے ہِن
تَیݙے لارے تاں پرنے کُن٘وارے
تھاں کَٹھے ہووِن تاں ٹَکِـر پوندِن
